ช้างเดินเล่น

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่ช้างเดินเล่นค่ะ

วันอังคารที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2552

พี่สองขากับน้องน่ารัก ตอน จำจี้มะเขือเทศ

"จ้ำจี้มะเขือเปาะ กะเทาะหน้าแว่น พายเรืออกแอ่น
กระแท่นต้นกุ่ม สาวสาว หนุ่มหนุ่มอาบน้ำท่าไหน


อาบน้ำท่าวัด เอาแป้งที่ไหนผัด เอากระจกที่ไหนส่อง
เยี่ยมเยี่ยมมองมอง นกขุนทองร้องวู้......

น้องน่ารักจำไว้นะคะ"   พี่สองขาสอนเนื้อร้อง
"ครับ"   น้องน่ารักตอบอย่างมั่นใจ
"เอาละมาลองร้องกัน"  พี่สองขาบอก " เอ้า 1 2 3......"
"จำจี้มะเขือเทศ............"
"โอ๊ะ โอ ไม่ใช่ๆ เอาใหม่ๆ" พี่สองขาแอบฮา..แต่ต้องสอนให้สำเร็จ
" ครับ......จำจี้มะเขือเปาะ.................นกขุนทองร้อง จิ๊บๆ" น้องน่ารักร้องอย่างมั่นใจ
 
พี่สองขา...." เอ่อ...ก็จริง"
ปล่อยก๊ากเพราะทนฮาไม่ไหวแล้ว
 
หลังจากนั้นก็เลยชวนกันเล่นไปด้วยความสนุกสนานว่าน้องมันจะร้องยังไงได้อีก..ฮ๋าฮ๋า
 
ไปละ เยี่ยมเยี่ยมมองมองนกขุนทองร้อง " เจิ๊ยก"
 

วันนี้น้องน่ารัก กินนำพริกซะเถอะ.ฮ่าฮ่า

วันศุกร์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2552

นิทานจัดการคุณหนูน้อย เรื่อง พี่สองขากับน้องน่ารัก ตอน ตื่น ตื๊น ตื่น

พี่สองกับน้องน่ารัก
ตอน ตื่น ตื๊น ตื่น

เสียงนาฬิกาปลุก ดังสนั่นบ้านตอน หกโมงครึ่ง..
ผ่านไป  5 นาที
ผ่านไป  10  นาที
ผ่านไปอีก....นานทีเดียว

เสียงคุณแม่ก็ดังตามมา..: ตื่นได้แล้ว...ครับผม
ไม่มีเสียงตอบรับจากหนูน้อยใต้ผ้าห่ม..
เสียงคุณพ่อก็ดังตามมา..ตื่นได้แล้ว..ครับผม

แต้น แตน แต๊น................
นิ้วชี้และนิ้วกลาง กำลังเดินจากหัวไหล่ของเด็กน้อยในผ้าห่มไปบนหัวและค่อยมุดๆเข้าไปในผม..
" พี่สองขา มาแล้ว"....
"สวัสดี น้องน่ารัก...วันนี้พี่สองขาจะมาพาน้องน่ารัก...เดินป่ากันน่ะ

โอ้ว !!  ป่านี้ลึกลับจริง...พี่สองขาหลงทางแล้ว...

เดินไปทั่วศรีษะๆ " โอ้ยๆๆๆ หลงใหญ่แล้ว  น้องน่ารักช่วยพี่สองขาด้วย"
 (จริงๆเป็นนวดๆศรีษะเบาๆ)

"อิอิอิ"  เสียงหนูน้อยใต้ผ้าห่ม แอบหัวเราะ


" หมดแรงแล้วๆๆๆๆ ตกดีกว่า" พี่สองขาลิ้งตกลงไปตรงคอของเด็กน้อย..แล้วดิ้นๆ..
 แน่นอน..เด็กน้อยทุกคนจะจั๊กจี้เวลามีใคร..มาจี้คอน้อย..


แล้วก็ตื่นด้วยความสดชื่น..

การละเล่นสนุก...ที่ทำกันในบ้าน..
จริงพี่สองขาทำไรได้อีกแยะเดี๋ยวมาเล่ให้ฟังเรื่อยๆ


อ้อมีขอแถม..ให้ดูขำขำๆ  "เมื่อนิ้วรำพึง"......


วันจันทร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ช้างเดินเล่น..ชวน


ช้างน้อย ตัวนี้จะชวน เพื่อนๆ น้อง ๆ หนูๆ ไปเดินเล่น..
เรียนรู้จะการออกก้าวเดิน..
เล่นไป เรียนไป
โลกยิ่งใหญ่ไปกับพี่ช้าง..

แนวคิดผลิตรายการโทรทัศน์สำหรับเด็ก

มีหลายแนวคิด..ที่อยากทำ

แนวคิดแรก "แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์" อยากให้เด็กไทยมีแรงจูงใจ และความพยายามที่จะฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อผลสำเร็จต่างๆของตัวเอง  ดูการ์ตูนญี่ปุ่นก็เป็นแบบนี้แถบทุกเรื่อง  เล่่นการ์ดก็ยังช่วยพิทักษ์โลกได้

แนวคิดที่สอง "ภูมิใจในเผ่าพันธุ์" ใครๆก็ว่าคนไทย อ่อนแอ ทั้งที่แท้แล้วคนไทยเจ๋งจะตาย...แต่ตัวเราได้ไอเดียนี้มาจากไหน ถ้าไม่ใช่โดนสอนมาเด็กๆ แล้วเด็กเดี๋ยวนี้มีคนสอนจริงๆป่าว?  คนสอนเชื่อว่าความเป็นไทยเจ๋งจริงๆหรือป่าว?

แนวคิดที่สาม " ทำเองได้ง่ายนิดเดียว"  เมื่อเด็กไม่เคยทำอะไรดวยตัวเองแล้วจะเอาอะไรมาภาคภูมิใจ จะเอาอะไรมาอ้างความดีของตนเอง...ถึงมียุคหนึ่งที่ต้อง เอาพ่อมาอ้าง "มึงรู้ไหม..พ่อตรูใคร"..
ก็อ้างอะไรของตัวเองไม่ได้ เพราะไม่เคยได้ทำไรเอง...

วันนี้พอแค่นี้ก่อนนึกไม่ออก