พี่สองกับน้องน่ารัก
ตอน ตื่น ตื๊น ตื่น
เสียงนาฬิกาปลุก ดังสนั่นบ้านตอน หกโมงครึ่ง..
ผ่านไป 5 นาที
ผ่านไป 10 นาที
ผ่านไปอีก....นานทีเดียว
เสียงคุณแม่ก็ดังตามมา..: ตื่นได้แล้ว...ครับผม
ไม่มีเสียงตอบรับจากหนูน้อยใต้ผ้าห่ม..
เสียงคุณพ่อก็ดังตามมา..ตื่นได้แล้ว..ครับผม
แต้น แตน แต๊น................
นิ้วชี้และนิ้วกลาง กำลังเดินจากหัวไหล่ของเด็กน้อยในผ้าห่มไปบนหัวและค่อยมุดๆเข้าไปในผม..
" พี่สองขา มาแล้ว"....
"สวัสดี น้องน่ารัก...วันนี้พี่สองขาจะมาพาน้องน่ารัก...เดินป่ากันน่ะ
โอ้ว !! ป่านี้ลึกลับจริง...พี่สองขาหลงทางแล้ว...
เดินไปทั่วศรีษะๆ " โอ้ยๆๆๆ หลงใหญ่แล้ว น้องน่ารักช่วยพี่สองขาด้วย"
(จริงๆเป็นนวดๆศรีษะเบาๆ)
"อิอิอิ" เสียงหนูน้อยใต้ผ้าห่ม แอบหัวเราะ
" หมดแรงแล้วๆๆๆๆ ตกดีกว่า" พี่สองขาลิ้งตกลงไปตรงคอของเด็กน้อย..แล้วดิ้นๆ..
แน่นอน..เด็กน้อยทุกคนจะจั๊กจี้เวลามีใคร..มาจี้คอน้อย..
แล้วก็ตื่นด้วยความสดชื่น..
การละเล่นสนุก...ที่ทำกันในบ้าน..
จริงพี่สองขาทำไรได้อีกแยะเดี๋ยวมาเล่ให้ฟังเรื่อยๆ
อ้อมีขอแถม..ให้ดูขำขำๆ "เมื่อนิ้วรำพึง"......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น