ช้างเดินเล่น

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่ช้างเดินเล่นค่ะ

วันจันทร์ที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2553

ดินสอดี กับยางลบอยากลบ ตอน เปลี่ยนกันไหม?

เมื่อวันเสาร์ไปเวิร์คชอปมาทำรายการโทรทัศน์สำหรับเด็ก ทำนิทานทีวีกัน..
ให้การบ้านเป็นเขียนเรื่องของ เจ้าเพื่อนซื้สองตัว คือ ดินสอดี กับเจ้ายางลบ..
ก็เลยคึกคักอยากเขียนบ้าง?....
เอาละเขียนให้อ่านกันหนึ่งตอน

ตอน เปลี่ยนกันไหม?




ฉากแรก ดินสอดีเดินเบื่อเข้ามายางลบที่กำลังพยายามลบบางอย่างอยู่



ดินสอดี : เบื่อ เบื่อ เบื่อ....ไม่อยากเขียนแล้วๆ

ยางลบ : เป็นอะไรเหรอ

ดินสอดี : ทำไม ฉันต้องเขียนๆๆๆ ทำงานหนักอยู่คนเดียว

ยางลบ : เอ่อ..

ดินสอดี : เวลาวาดรูปก็ชั้น เวลาเขียนหนังสือก็ชั้น โอย ยิ่งตอนแลเงานะ ฉันละเมื่อยไปทั้งตัว

ยางลบ : ก็...

ดินสอดี : นายนึกดูนะ....(ภาพการบ่นๆ ของดินสอ ออกมาเป็นฉากๆ)



ผ่านไปเป็นเวลานาน..ยางลบ ค่อยนั่งฟัง จนสุดท้ายก็นอนฟัง ดินสอดีบ่น...

ยางลบ : ปิ๊ง ! เอางี้ไหมดินสอ....ฉันรู้แล้วล่ะจะช่วยนายได้ไง

ดินสอดี : ทำไงเหรอ



ยางลบกระซิบแผนการให้ดินสอฟัง

ดินสอดี : เอาจริงเหรอ..

ยางลบ : อืม..

ดินสอดี : แล้วใครจะทำหน้าที่แทนฉันละ...

ยางลบ : เอาน่า..เดี๋ยวฉันจัดการเอง



ฉากสอง ดินสอยิ้มแย้มแจ่มใส...มาหายางลบ

ยางลบ : เป็นไงบ้างวันนี้ นายพร้อมรึยัง..

ดินสอดี : พร้อมแล้ว...ว่าแต่นายเถอะแน่ใจนะว่าไหว

ยางลบ : เอาเหอะน่า. วันนี้ฉันเขียนแทนนาย และ นายก็มาลบแทนชั้น เปลี่ยนงานกัน..

ดินสอดี : ได้ๆเอ้าเขียนเลย

ยางลบพยามยามเขียนตัวหนังสือ ลงในกระดาษสีขาว...ด้วยความตั้งใจ..(มีดนตรีทำนองสนุกสนาน) แต่กลับไม่มีภาพอะไรปรากฎขึ้น



ยางลบ : แต๊น แต๊น แต็น...ไงผลงานชั้น

ดินสอดี : (เงียบ)...

ยางลบ: เอาสิๆ...ลบเลย..

ดินสอดี : ตรงไหน?

ยางลบ : นี่ไงลบเลย......ตรงนี้ๆ



ดินสอดี ทำท่าทางลบๆ ไปทั่วๆ เพราะไม่เห็นว่ามีอะไรอยู่บนกระดาษ แต่ปรากฏว่าเป็น ลายเส้นดินสอเต็มไปหมด....



ดินสอดี : โอ้ว..ไม่ไหวๆเลอะเทอะหมดเลยแฮะ..ยางลบ นายมาลบสิ...............(ดินสอดีก็คิดได้)

ยางลบ : (ส่งยิ้มให้ดินสอ)....

ดินสอดี : เอ่อ ยางลบนี่นาย..

ยางลบ: ดินสอดี ฉันเป็นยางลบ..ฉันไม่มีวันเขียนได้หรอก

ดินสอดี ฉันเป็นดินสอ ฉันก็ลบไม่ได้เหมือนกัน...ดูผลงานฉันสิ

จริงๆ ตอนลบ นายก็ทำอยู่คนเดียวเหมือนกัน นายก็เหนื่อยเหมือนกันสินะ

ยางลบ ก็หน้าที่ฉันนี่..(ยิ้มหวาน)

ดินสอดี ฉันก็มีหน้าทีเขียนเหมือนกัน..ฮ่าฮ่าฮ่า

ทั้งสองก็เริ่มต้นเขียนใหม่ด้วยคำว่า “หน้าที่” และก็ร่วมร้องเล่น เต้นระบำกัน







เพลง ภูมิใจในหน้าที่



ทุกคน: หน้าที่ หน้าที่ หน้าที่ พวกเราทุกคนมีหน้าที่ทุกคน

ดินสอ : ฉันเป็นดินสอ ได้เขียนพอ จะอดจะทน

ยางลบ: ฉันเกิดมาลบ เวลาพบคำผิดทุกหน

ทุกคน: พวกเรามีหน้าที่ทุกคน (ซ้ำ) ไม่ดื้อ ไม่ซน เป็นหน้าที่เด็กดีไง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น